ਪੱਥਰ ਅੱਗੇ ਸੀਸ ਨਿਵਾਉਣਾ ਆਉਂਦਾ ਨਈਂ।
ਲੋਕੀਂ ਆਖਣ ਰੱਬ ਧਿਆਉਣਾ ਆਉਂਦਾ ਨਈਂ।
ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਦਰਦ ਹੰਢਾਇਆ ਪੂਰੀ ਸ਼ਿੱਦਤ ਨਾਲ
ਝੂਠੀ ਮੂਠੀ ਦਿਲ ਪਰਚਾਉਣਾ ਆਉਂਦਾ ਨਈਂ।
ਉਸ ਨੇ ਫੁੱਲਾਂ ਵਾਗੂੰ ਕਾਹਦਾ ਖਿੜਣਾ ਹੈ
ਕੰਡਿਆਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਸੀਨੇ ਲਾਉਣਾ ਆਉਂਦਾ ਨਈਂ।
ਤੇਰੇ ਤਗ਼ਮੇ ਹੋਣ ਮੁਬਾਰਕ ! ਤੈਨੂੰ ਹੀ
ਸਾਨੂੰ ਸ਼ਾਹੀ - ਰਾਗ ’ਚ ਗਾਉਣਾ ਆਉਂਦਾ ਨਈਂ।
ਯਾਰਾਂ ਖਾਤਰ ਹੋਏ ਹਾਂ ਨੀਲਾਮ ਅਸੀਂ
ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਮੁੱਲ ਪਵਾਉਣਾ ਆਉਂਦਾ ਨਈਂ।
ਲੋਕ - ਰੰਗ ਵਿਚ ਰੰਗੀ ‘ਮਾਨ’ ਗ਼ਜ਼ਲ ਮੇਰੀ
ਸ਼ਬਦਾਂ ਦਾ ਇਹਨੂੰ ਜਾਲ ਵਿਛਾਉਣਾ ਆਉਂਦਾ ਨਈਂ।
- ਹਰਦਮ ਸਿੰਘ ਮਾਨ
